Ben bir fırıncı değilim ve çoğu zaman en basit tariflerde bile hata yaparım.Yemek pişirirken çok fazla serbest stil yapıyorum ama bunu unlu mamullerle yapmak bir felaketle sonuçlanabilir.

Pişirme korkumu yenmek için ve uzun süredir çikolata parçacıklı kurabiye aşığı olarak, sıfırdan bir parti hazırlarken bazı yaygın hatalar yaparsam ne olacağını görmek istedim.

İşleri eşit tutmak için, deneme yanılma projem için aynı tarifi - Nestlé Toll House çikolata parçalı kurabiye tarifini, çikolata parçaları çantamdan hemen çıkardım - kullandım.

Hamuru fazla karıştırmaktan çok fazla un kullanmaya kadar, işte kurabiye pişirirken 10 klasik hata yaptığımda olanlar.

Aşırı karıştırma - veya pişirme dilinde aşırı kremalama - daha akışkan bir hamurla sonuçlandı.Çabuk pişen ve uygun şekilde kremalanmış bir hamurun genellikle yapabileceğinden daha geniş bir alana yayılan bir kurabiye için yapılan akışkanlık.

Hamuru herhangi bir noktada aşırı karıştırabilirsiniz, ancak tereyağı, şeker ve vanilyayı birleştirirken aşırı krema meydana gelir.Hem tarifin krema aşamasında hem de unu ekledikten sonra hamuru olması gerekenden fazla karıştırdım.

Sonuç olarak, kurabiyeler hafif ve havadar çıktı ve bu partide tereyağını diğerlerinden daha belirgin bir şekilde tadabildim.Güzel, hatta kahverengiye döndüler.

Kabartma tozu kullanmak, çiğnenebilir bir kurabiyeyle sonuçlandı - çiğnediğimde dişlerimin biraz birbirine yapıştığı çiğneme türü.

Bu parti ilkinden daha kekikti ve çikolatanın neredeyse kimyasala benzer bir tadı vardı, bu da kurabiyeye biraz yapay bir tat veriyordu.

Kurabiyeler fena değildi ama diğer partiler kadar eğlenceli de değildiler.Yani bu hatayı yaparsanız, sorun olmadığını bilin - şimdiye kadar yaptığınız en iyi kurabiyeler olmayacaklar ama aynı zamanda en kötüsü de olmayacaklar.

Unun paketlenmesi - ölçüm kabını tezgaha vurmak veya tozu bir kaşıkla aşağı itmek - çok fazla kullanılmasına neden olur.Bu parti için sahip olmam gerekenden biraz daha fazla un ekledim ve pişmelerinin biraz daha uzun sürdüğünü gördüm.

Onları yaklaşık 10 1/2 ila 11 dakika fırında bıraktım (diğerleri dokuz dakikada pişirilir) ve süper kabarık çıktılar.İçleri kuruydu ama hiç de yoğun değillerdi.Kabartma tozuyla yapılan parti gibi kek gibi değildiler.

Kurabiyeler neredeyse elimin büyüklüğündeydi ve süper ince, kahverengi görünümleri başta onları yaktığımı düşündürse de, hiç yanık tadı almadılar.

Kurabiyenin tamamı çıtır çıtırdı ama cipsler bozulmadan kaldı.Onları ısırdığımda, bu kurabiyenin dişlerime çok fazla yapışmadığını gördüm.

Nihayetinde, bu yöntem ideal çerezimi verdi.Siz de çıtır kurabiye sevenlerdenseniz bu varyasyon tam size göre.

Un, şeker, vanilya, tuz, kabartma tozu, yumurta ve tereyağını bir kaseye boşalttım ve hepsini birlikte karıştırdım.

Her yerde hava kabarcıkları vardı ve kurabiyeler o kadar da güzel değildi.Yapışmak yerine inişli çıkışlıydılar ve içlerinde küçük malzeme yığınları varmış gibi görünüyordu.

Onları fırından çıkardığımda, ortadan erimiş gibiydiler.Bazıları aslında oldukça güzel ve rustik görünüyordu.

Onlara biraz çiğnenmiş ama kuru bir ısırık verdiler.Yumurtaları dışarıda bırakmanın ilginç bir etkisi de, tuzu belirgin bir şekilde tadabilmemdi.Bunlar şimdiye kadarki en tuzlu kurabiyelerdi ama diğer dokuz tarifte yaptığım kadarını eklemiştim.

Bu parti temelde küçük keklerden oluşan bir tepsiydi.Altta bile madeleine kurabiyeleri gibi görünüyor ve hissediyorlardı.

Yeterli şeker kullanılmaması kuru ve ekmek gibi kurabiyelerle sonuçlandı.Hiç çiğnemediler ve merkezde yukarı doğru şiştiler.

Ve tadı güzel olsa da diğerlerinde alabildiğim kadar vanilya tadı alamadım.Hem doku hem de ağız hissi bana o kadar da sert olmayan bir çörek hatırlattı.

Bu kurabiye partisinin ortası kek gibi ama aynı zamanda havadardı ve kenarları çıtır çıtırdı.Sarıydılar ve ortaları hafif şişkindi ve çevreleri kahverengi ve çok inceydi.

Çok fazla tereyağı kullanmak, kurabiyeleri dokunulduğunda tereyağlı hale getirdi ve ellerimde parçalanacak kadar yumuşaktı.Kurabiyeler ağzımda da hızla eridi ve yüzeyde belirgin olan hava deliklerini dilimin üzerinde hissedebiliyordum.

Bu kurabiyeler, çok fazla yumurta içeren partiye en çok benziyordu.Bunlar sadece farklı bir şekilde şişti - daha çok çörek üstü vardı.

Ama bu partinin tadı gerçekten güzeldi.Vanilyayı tanımlayabildim ve onunla birlikte gelen klasik kurabiye aromasının tadını çıkardım.

Elimde havadar bir his bırakan kabarık bir kurabiye oldu.Alt kısmı çok yumurtalı kurabiyeyle aynı görünüyordu: çikolata parçacıklı kurabiyeden çok madleni andırıyordu.

Kullandığım un miktarını biraz değiştirmenin bile kurabiyelerimi büyük ölçüde değiştirmesinin ilginç olduğunu düşündüm.Ve bu deney sayesinde yeni favori kurabiyemi (biraz daha az un kullanarak elde ettiğim) bulduğuma sevindim.

Bu hatalardan bazıları kurabiyeleri diğerlerinden daha fazla etkiledi ama gerçekçi olalım: Teklif edilse hiçbirini geri çevirmezdim.