Είναι η εποχή του κακάο στο νότιο μισό της Ακτής του Ελεφαντοστού.Οι λοβοί είναι ώριμοι για μάζεμα, μερικά γίνονται από πράσινο σε κίτρινο, όπως οι μπανάνες.
Μόνο που αυτά τα δέντρα δεν μοιάζουν με τίποτα που έχω δει πριν.Μια ιδιορρυθμία της εξέλιξης, θα κοιτούσαν στο σπίτι τους στη Narnia του CS Lewis ή στη Μέση Γη του Tolkien: το πολύτιμο φορτίο τους δεν μεγαλώνει από τα κλαδιά, αλλά απευθείας από τον κορμό του δέντρου.
Είναι Οκτώβριος, μια κρίσιμη περίοδος του χρόνου για τις φτωχότερες αγροτικές κοινότητες που πωλούν κόκκους κακάο — αλλά και για τους λάτρεις της σοκολάτας, καθώς αυτή η μικρή ισημερινή χώρα στη Δυτική Αφρική παράγει περισσότερο από το ένα τρίτο του κακάο στον κόσμο.
Σε όλη την Ακτή του Ελεφαντοστού, το κακάο καλλιεργείται σε οικογενειακές φυτείες, η καθεμία τυπικά μόνο μερικά εκτάρια.Τα μικρά αγροτεμάχια παραδίδονται από γενιά σε γενιά, ο κάθε γιος παλεύει να τα βγάλει πέρα, όπως και ο πατέρας του πριν από αυτόν.
Ο Ζαν κληρονόμησε δύο εκτάρια γης όταν πέθανε ο πατέρας του πριν από επτά χρόνια.Ήταν μόλις 11 ετών τότε.Ακόμη, μόλις 18 ετών, έχει αποκτήσει την όψη ενός άνδρα που έχει παραιτηθεί από μια σκληρή ζωή, σαν να έχει μόλις δύο φασόλια να τρίψουν μεταξύ τους.
Αλλά τα φασόλια είναι το μόνο πράγμα που έχει — ένα σακί γεμάτο με αυτά, δεμένο επισφαλώς στο πίσω μέρος του σκουριασμένου ποδηλάτου του.
Με την παγκόσμια ζήτηση για κακάο να ξεπερνά εύκολα την προσφορά, οι κόκκοι Jean's είναι όλο και πιο πολύτιμοι για τις μεγάλες εταιρείες σοκολάτας, αλλά λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό, η νομισματική τους αξία έχει μειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες.
«Είναι δύσκολο», μας λέει ο Jean.«Είμαι γενναίος, αλλά χρειάζομαι και βοήθεια», λέει, παραδέχοντας ότι παλεύει να τα βγάλει πέρα.
Ο Jean βρίσκεται ακριβώς στο κάτω μέρος μιας πολυεπίπεδης παγκόσμιας αλυσίδας εφοδιασμού που βλέπει το κακάο να μεταμορφώνεται από κόκκους σε μπάρα, και ως εκ τούτου, η θεμελιώδης νομική κακάο είναι σθεναρά εναντίον του.
Οι έμποροι, οι μεταποιητές, οι εξαγωγείς και οι κατασκευαστές απαιτούν όλοι το περιθώριο κέρδους τους, και για να βγάλουν όλοι κέρδος, το σύστημα υπαγορεύει ότι ο Jean — ο οποίος έχει λίγη ή καθόλου διαπραγματευτική δύναμη — λαμβάνει το ελάχιστο δυνατό για την τσάντα φασόλια του.
Σε μια χώρα όπου το κακάο υποστηρίζει άμεσα περίπου 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους, το ετήσιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ δεν είναι πολύ πάνω από 1.000 δολάρια.
Οι λοβοί κακάο είναι πολύτιμοι ανοιχτοί χρησιμοποιώντας ματσέτες - το βασικό εργαλείο του θάμνου.Είναι χαμηλής τεχνολογίας, επικίνδυνο και εντάσεως εργασίας.Και δυστυχώς, σε αυτό το μέρος του κόσμου, πολλά μικρά χεράκια κάνουν δουλειά που δεν είναι ελαφριά.
Το ζήτημα της παιδικής εργασίας έχει καταστρέψει τη βιομηχανία της σοκολάτας εδώ και δεκαετίες.και παρά το γεγονός ότι έχει έρθει στην παγκόσμια προσοχή τα τελευταία 10 χρόνια, είναι ένα πρόβλημα που δεν θα εξαφανιστεί.Συστημική και βαθιά ριζωμένη στην κουλτούρα, οι ρίζες της βρίσκονται στη φτώχεια που πλήττει τις αγροτικές κοινότητες: αγρότες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν ενήλικες εργάτες χρησιμοποιούν παιδιά.
Η διακοπή της παιδικής εργασίας και η αύξηση της πρόσβασης στην εκπαίδευση θεωρείται η καλύτερη μακροπρόθεσμη προσέγγιση για την ευημερία σε αυτά τα χωριά.
Οι επικριτές της βιομηχανίας κακάο υποστήριξαν εδώ και καιρό ότι εταιρείες όπως η Nestlé απέτυχαν στην ευθύνη τους να βελτιώσουν τη ζωή των αγροτών που καλλιεργούν το κακάο τους.
«Όταν ακούς μια εταιρεία να μιλάει για βιωσιμότητα, αυτό που στην πραγματικότητα μιλούν είναι για τη βιωσιμότητα του να μπορούν να συνεχίσουν να αγοράζουν κακάο στο μέλλον», λέει.
Παραδέχεται όμως ότι έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος.«Η εντύπωση που έχω είναι ότι τα τρέχοντα βήματα που γίνονται είναι στην πραγματικότητα πιο σημαντικά από αυτά που έχουμε δει στο παρελθόν».
Ο François Ekra είναι ιδιοκτήτης μιας φυτείας επτά εκταρίων στην πόλη Gagnoa.Είναι επίσης πρόεδρος του τοπικού του αγροτικού συνεταιρισμού, ο οποίος παράγει περίπου 1.200 τόνους κόκκους κακάο ετησίως.
Ο Φρανσουά σκιαγραφεί μια ανησυχητική εικόνα για το μέλλον της βιομηχανίας σοκολάτας: Η τιμή του κακάο που καθόρισε η κυβέρνηση είναι πολύ χαμηλή.Τα δέντρα είναι γέρικα και άρρωστα.συνεταιρισμοί σαν αυτόν δεν μπορούν να βρουν χρηματοδότηση για να επενδύσουν για το μέλλον.
Έτσι σιγά σιγά, αν το καουτσούκ πληρωθεί καλύτερα, θα ρίξουμε το κακάο επειδή [εμείς] οι καλλιεργητές κακάο δουλεύουμε για το τίποτα».
Γνωρίζει τους αγρότες που γυρίζουν την πλάτη τους στο κακάο εντελώς: Εκεί που κάποτε υπήρχαν κακάο, τώρα ξεφυτρώνουν φυτείες καουτσούκ — είναι πιο προσοδοφόρες και παραγωγικές όλο το χρόνο.
Και όπως σε πολλά αφρικανικά έθνη, οι αγροτικές κοινότητες απομακρύνονται από τις ρίζες τους, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή ενώνοντας τη μαζική εισροή στην πρωτεύουσα Αμπιτζάν.
Τελικά τα φασόλια ενός αγρότη αγοράζονται από εμπόρους ή μεσάζοντες που εργάζονται

μάθετε περισσότερες μηχανές σοκολάτας, επικοινωνήστε με το suzy@lstchocolatemachine ή το whatsapp:+8615528001618(suzy)